Z okazji dziesiątej rocznicy nadania Gminnej Bibliotece Publicznej w Białym Dunajcu imienia Zofii Solarzowej, odwiedziliśmy grób naszej Patronki. Jest on na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (Aleja Zasłużonych) w Warszawie. Po złożeniu kwiatów i zapaleniu zniczy w miejscu pochówku, poznaliśmy historie z życia Ignacego i Zofii Solarzów, które opowiedzieli nam synowie Patronki, Andrzej i Wojciech, wraz z przedstawicielami Stowarzyszenia PROMNI.
Ze wzruszeniem podchodziliśmy do nagrobnego pomnika, na którym przedstawiono Świetlisty Dom, wykonany metodą grawerowania w kamieniu. Jego odpowiednikiem jest ten, który państwo Solarzowie razem z uczestnikami Uniwersytetu Ludowego oraz z mieszkańcami Szyc wybudowali na Gackiej Górce. Napis na nagrobku głosi:
,, TRZA STAWIAĆ DOM NOWY, NA WŁASNYM GRUNCIE—NA GÓRZE—TRWAŁY —NIEZALEŻNY—WŁASNYMI RĘKAMI ”
Niewdzięcznością byłoby nie pamiętać, iż Ignacy Solarz był twórcą Uniwersytetów Ludowych. tam wraz z żoną Zofią uczyli młodzież wiejską przy okazji tego co w życiu niezbędne, godności. Uczestnicy Uniwersytetów śpiewem wyrażali swoją troskę o losy małych Ojczyzn i podkreślali swoją chłopską godność słowami:
,, Panie wojewodo my się nie kłaniamy
Tylko szczerym sercem o serce pytamy”
( Zofia Solarzowa ,, Życie Spełnione – Mój Pamiętnik” s. 206)
Tej godności uczyła Zofia Solarzowa nazywana z szacunkiem Chrzestną. Przebywając po wojnie w Białym Dunajcu, poznała ślebodne i twarde charaktery górali, założyła Państwowy Zespół Artystyczny ,, Biały Dunajec” i pomagała mieszkańcom tej wsi w trudnym powojennym czasie.
Zofia Solarzowa zakończyła twórcze i aktywne życie co prawda 22 stycznia 1988 r., ale pamięć o niej, a szczególnie o prowadzonej przez nią pracy wiciarskiej, jest wciąż żywa wśród mieszkańców Białego Dunajca, zwłaszcza u członków i rodzin Państwowego Zespołu Artystycznego ,,BIAŁY DUNAJEC”, Zespołu ,,PROMNI” z Warszawy i potomków Uniwersytetu Ludowego w Szycach.
Przy Alei Zasłużonych jest wiele grobów znanych osobistości ze świata polityki, kultury, oraz sportu. Między innymi grób mistrzyni olimpijskiej—Kamili Skolimowskiej (lekkoatletyka), Kazimierza Deyny (piłka nożna), mistrza olimpijskiego –Witolda Woydy (szermierka).
Byliśmy także przy grobach i pomniku ofiar katastrofy smoleńskiej.