Zofia Solarzowa – Chrzestna, Pani Kierownicka, Babula, Patronka Białodunajeckiej Biblioteki

26 kwietnia 2016

Solarzowej imie nigdy nie zaginie

Ani na wiyrsycku, ani na dolinie

W dniu 23 kwietnia Zofia Solarzowa zgromadziła wszystkich, którzy ją pamiętają, na promocji książki p.t.: „Życie spełnione: pisma społeczne i literackie”. Wprawdzie Zofia Solarzowa odeszła od nas 22 stycznia 1988 roku ale pamięć o niej i jej pracy wiciarskiej jest wciąż żywa wśród mieszkańców Białego Dunajca, a zwłaszcza członków i rodzin Państwowego Zespołu Artystycznego „BIAŁY DUNAJEC”, Zespołu „PROMNI”  z Warszawy a także potomków Uniwersytetu Ludowego w Szycach

To dla Niej i dla wszystkich członków prowadzonych przez Zofię Solarzową zespołów zaśpiewaliśmy pieśń „Na wiciarza roli”

 

Na wiciarza roli (słowa: Zofia Solarzowa)

 

Na wiciarza roli ruń pozieleniała

Na wiciarza roli ruń pozieleniała

A gdzież jest ta ręka, co ją zasiewała

Hej, co ją zasiewała

 

Niebo się nad nami słonkiem rozjaśniło

Niebo się nad nami słonkiem rozjaśniło

A gdzież jest to serce, co kochaniem biło

Hej, co kochaniem biło

 

Szumią białe brzozy ponad dolinami

Szumią białe brzozy ponad dolinami

Stoją zadumane, bolejące z nami

Hej, bolejące z nami

 

Ziemio nasza ziemio, kogoś nam zabrała

Ziemio nasza ziemio, kogoś nam zabrała

Czyś ty nam macochą, czyś zakamieniała

Hej, czyś zakamieniała

 

Nie zabrała ziemia, tylko przytuliła

Nie zabrała ziemia, tylko przytuliła

Żeby Ci się bracie, nasza Polska śniła

Hej nasza Polska śniła

 

 Na posiady przybyli zacni goście: Jarosław Kalinowski – Poseł do Parlamentu Europejskiego i jednocześnie Prezes Stowarzyszenia „PROMNI”, wychowanek Zofii Solarzowej, Wojciech i Andrzej Solarzowie – synowie Autorki i jednocześnie współautorzy poszerzonego wydania, którzy wraz z Andrzejem Sową opracowali i redagowali tę ważną dla społeczności białodunajeckiej książkę. Ważna dla Dunajcanów, gdyż to głównie o „Skalnych ludziach” i o „Skalnych drogach” wśród Białodunajcanów pisała Zofia Solarzowa. Przyczynek do tej książki włożyła Agata Bentkowska, która opracowała „Słownik Skalnych Ludzi” – opisując w porządku alfabetycznym wszystkich członków zespołu „Biały Dunajec” oraz ich potomstwo, kładąc szczególny nacisk na ich pracę regionalną.

 Spotkanie prowadził Wójt Gminy Biały Dunajec, który wraz z Józefą Kolbrecką – Kierowniczką Biblioteki, noszącej imię Zofii Solarzowej, przywitał zebranych gości, a byli wśród nich także:

 

 Po przywitaniach przedstawiono adres Władysława Kosiniaka Kamysza – Prezesa PSL i Posła na Sejm RP VIII kadencji oraz list gratulacyjny Andrzeja Gędłka – Białodunajcanina z Chicago, byłego Prezesa Związku Podhalan Północnej Ameryki

 Po panelu dyskusyjnym, podczas którego był przeczytany referat prof. Anny Mlekodaj, wystąpił Zespół Modlnica a następnie grupa teatralna, złożona z przedstawicieli białodunajeckich zespołów, przedstawiła „Wesele Góralskie”  według scenariusza Bronisława Cudzicha, które wywołało wiele wzruszeń wśród obecnych na promocji członków Państwowego Zespołu Artystycznego „BIAŁY DUNAJEC”

 Aby uczcić pamięć tych, co już odeszli na „niebiańskie polany” i tam wraz z Panią Kierownicką patrzą, jak kontynuujemy jej dzieło, żyjący członkowie jej Zespołu zaśpiewali:

 

Ftorzy s nami byli, to sie pominyni

 

I my sie miniemy po maluckiej kwili

 

Wiecny odpocynek rac im dać Panie

 

A hyr po dziedzinak niek po nik ostanie

 

 

 

 

 Tekst: Józefa Kolbrecka

 Zdjęcia: Krystyna Bafia

 



Drukuj